Το Μεγανήσι βρίσκεται νοτιοανατολικά της Λευκάδας και είναι το μεγαλύτερο από τις Τηλεβοϊδες νήσους, με ακτογραμμή που θυμίζει φιόρδ.

Στο νησί υπάρχουν τρεις οικισμοί.

Το Βαθύ, παραδοσιακό ψαροχώρι με γραφικό λιμάνι, που αποτελεί τουριστικό θέρετρο και αγαπημένο αραξοβόλι θαλαμηγών. Το Σπαρτοχώρι, χτισμένο ψηλά, με παραδοσιακά σπίτια, στενά σοκάκια και εκπληκτική θέα. Από ένα μονοπάτι πνιγμένο στο πράσινο, που κρύβει στη διαδρομή του την Σπηλιά του Κύκλωπα, κατεβαίνεις στο επίνειο του, τα Σπήλια. Τέλος, το Κατωμέρι, επίσης παραδοσιακό χωριό, χτισμένο σε λόφο με θέα τον κόλπο του Αθερινού.

Το νησί κρατάει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του με όμορφα πέτρινα σπίτια, γραφικά λιμανάκια, παλιούς ανεμόμυλους, αλλά παράλληλα έχει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη με υπερσύγχρονες ξενοδοχειακές μονάδες.

Οι συνεχόμενοι κλειστοί κόλποι του κρύβουν μικρές παραλίες όπως τα Σπήλια, το Πασουμάκι, τα Αμπελάκια, το Φανάρι, το Λιμονάρι, την Ελιά, την Λουτρολίμνη, την Μπερέτα, καθώς και την παραλία του Αη Γιάννη με το ομώνυμο ιστορικό εκκλησάκι.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η χερσόνησος στα νότια του νησιού, που καταλήγει στο ακρωτήριο Κεφάλι, με το άγριο τοπίο, το παλιό εξωκλήσι του Αγίου Γρηγορίου και τα προσβάσιμα από την θάλασσα σπήλαια των Παπανικολή και Γιοβάνη.

Το νησί συνδέεται ακτοπλοϊκά με το Νυδρί με καθημερινά δρομολόγια, με ανοιχτού τύπου οχηματαγωγό πλοίο. Η απόσταση διαρκεί περίπου 25 λεπτά και το πλοίο προσεγγίζει τα λιμάνια Σπήλια και Βαθύ.

Το νησί κατοικήθηκε από την νεολιθική εποχή. Η αρχαία ονομασία του ήταν Τάφος, από τον γιο της Ιπποθόης και του Ποσειδώνα, ενώ ο λαός του, οι Τάφιοι, αναφέρονται στην Οδύσσεια ως εξαιρετικοί έμποροι και θαλασσοπόροι. Το νησί ακολουθεί ιστορικά την πορεία της Λευκάδας, μέχρι την προσάρτηση του στη μητέρα Ελλάδα το 1864 μαζί με τα υπόλοιπα νησιά της Επτανήσου.

Via Go Lefkas